Dr. Jan Meerwaldt was sinds 1979 neuroloog en staflid van de afdeling Neurologie van het Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt.

Jan Meerwaldt studeerde medicijnen in Rotterdam en begon op 1 januari 1975 als assistent-geneeskundige zijn opleiding in de neurologie. In december 1982 promoveerde hij in Rotterdam op het proefschrift ‘The rod orientation test in patients with right-hemisphere infarction’. Sindsdien verscheen er een stroom publicaties van zijn hand over patiëntgebonden onderzoek, speciaal met betrekking tot de ziekte van Parkinson.

Als staflid ontpopte hij zich als een zeer precies en bovenal menselijk neuroloog. Hij was een zeer goede studenten- en assistentendocent en was jaren lang lid, en later secretaris, van de Interfacultaire Werkgroep voor Onderwijs in de Neurologie. Ook al bleef hij werkzaam als ‘generalist’in de neurologie, zijn op zeer gedegen kennis berustende vaardigheid bij de behandeling van patiënten met aandoeningen van het extrapiramidale systeem, met name de ziekte van Parkinson, was indrukwekkend. Hij was dan ook een door zijn patiënten zeer gewaardeerde arts. In ziekenhuis Dijkzigt had Jan zeer vele vrienden; op de afdeling Neurologie was hij geliefd als staflid en als vriend. Hij was bovenal een eerlijk en moedig mens, die zijn mening zonder aarzelen gaf, ook als hij wist dat deze verzet zou oproepen.

De wijze waarop hij de laatste 5 jaar de toekomst tegemoet trad, met de wetenschap wat zijn ziekte inhield voor die toekomst, heeft een ieder verbaasd.

Dr. Jan Meerwaldt overleed op oudejaarsdag 1988. Vrijwel direct na zijn overlijden ontstond het idee om Jan te eren met de instelling van een Meerwaldt-prijs voor klinisch en neurologisch onderzoek door jongeren. Op 10 december 1994 is de Dr. Jan Meerwaldt prijs voor de eerste keer uitgereikt.